Het leven is een .......... Part 2

Ergens in jullie heb ik al is een blok aangemaakt over mijn leven en hoe mijn leven dreigde compleet te veranderen.. en raad is het is veranderd.... In eenkeer is er een persoon minder in mijn leven..

Een persoon waar ik toch bijna 5 jaar samen veel dingen mee gedaan heb en wat inmiddels ook wel heel erg vertrouwd geworden. Maarja aan dingen ga jeje ergeren en als jeje er lang genoeg aan ergert dan worden het irritaties... Irritaties zijn vervolgens funest voor een relatie..

Toch is dit al die tijd blijven knagen en ik kan niet zeggen dat ik erover heen ben... Veel word ook moeilijk gemaakt door het feit dat ik de persoon in kwestie toch niet goed los kan of wil laten.. andersom kan zij dat blijkbaar ook niet want er word van alles gedaan om het goed te laten komen.

Dit vind ik opzich wel een link iets want hoewel ze er erg haar best voor doet weet ik niet of het verstandig is om weer verder te gaan met haar, ze heeft immers een aantal vervelende eigenschappen waarvan ik zeker weet dat ze niet zomaar zullen verdwijnen. Van de andere kant opnieuw proberen is ook verleidelijk en dat komt denk ik dan gewoon meer omdat ik niet goed alleen kan of wil zijn.

Maarja life goes on en doordeweeks heb ik gelukkig niet vaak de tijd om stil te staan bij de ellende in het leven op dit moment, en dat is maar goed ook! ik zou er denk ik gek van worden om constant met mezelf in de knoop te zitten en me eigen zielig te vinden immers mijn tijd komt vanzelf wel weer.

Groot voordeel van het weer alleen zijn is dat ik een aantal hobby's/activiteiten weer opnieuw kan gaan oppakken zoals het modelbouwen en het weer regelmatig bezoeken van de opa en oma. (jah ik weet slecht dat ik dat heb laten verwateren) Maar goed daar zit nu dus allemaal verandering in en dat doet opzich wel goed.

Dan nog een laatste ding wat ik dan maar gelijk van me hart af moet schrijven. Als sinds ruim een jaar heb ik een meisje leren kennen en zij is een hele goede vriendin van me geworden door simpel het altijd te luisteren en er altijd te zijn in de tijd dat het met mijn vriendin slecht ging. Veel smsen van hoe gaat het met je en hoe voel jeje enz enz je kent het wel....

Maar sinds een tijdje is dat voorbij.. we smsen veel minder nog wel elke dag maar niet meer zo vlug en de antwoorden van haar zijn voor mijn gevoel een beetje kortaf.. en het voelt niet goed bijme Ik voel me er niet op me gemak door het maakt me onzeker.... Ook de gesprekken op msn zijn niet meer zo lang en ze is vlug van msn af... ook dat voelt niet goed..

Vragen wat er aan de hand is resulteert in van der is niks en ik heb geen tijd enz enz maar toch is het voor mij geen bevredigend antwoord maw ik voel me er niet beter door.. Ik heb me nog nooit zo gevoeld het is zo raar maar ergens onstaat een heel blij gevoel als ze praat op msn of als ze smst en zo ellendig voel ik me af en toe als ze er niet is...

Ik denk dat ik het misschien toch wel een beetje heb zitten alleen weet ik niet hoe ik daar nu mee moet omgaan vooral om dat zij wss niet toe is aan een relatie.... en dan is de vraag of ze me uberhaupt al in die zin zou zien zitten?? Heel erg dit maarja het voorlopig iets waar ik ook mee moet leven en van moet hopen dat het goed gaat komen.

Maar een ding is zeker mijn leven is een grote achtbaan met grote ups en grote downs. Dit wegschrijven helpt wel een beetje het is een uitlaat klep die ik goed kan aanspreken om in relatieve annonimiteit mijn hart en gedachten te luchten!

Ciao

Het leven is een......

Jah vul het zelf maar in! Het leven is een achtbaan zou ik het zelf willen beschrijven. Het zit vol met ups en downs de ride is stiekem ergens enger dan je verwacht.. Maar het gaat maar door en tijd om stil te blijven staan bij de kick van de eerste heuvel heb je niet echt... Het leven en dus ook de achtbaan gaat maar door!

Zo gaat het ook in relaties je heb je ups, je downs en je kicks... maar wat als je aan het eind van die ride bent gekomen?? Blijf je stellig zitten in dat karretje netzolang totdat de operator je nog een keer laat gaan of stap je uit en ga je verder kijken naar wat er allemaal te doen is?

De kick is zo vet in die rit en al dralend door de rest van het pretpark genaamt het leven ga je dubben... ga je terug ga je nog een keer?? of ga je die rit niet overleven omdat hij toch te intens is?? De vertwijfeling slaat toe en je weet niet wat je moet kiezen... De rit ken je dus ergens is het wel vertrouwd maar wat is er nog meer te doen in het park?? zijn er nog betere achtbanen of attracties of was dit al het beste van het beste???

Zo zit ik hier dus nu al een tijdje mee... Ik sta op het punt van misschien wel een van de grootste keuzes in me leven en ik weet gewoon niet wat ik er van moet maken... Aan de ene kant wat vertrouwd is en aan de andere kant nieuwschierig wat er nog meer te zien is op dit kleine stukje aarde...

De afgelopen weken waren ergens heel leuk en aan de andere kant ook zwaar... Veel verschillende emoties en gevoelens en dan er nog een flinke portie ongezonde onzerkeid er bij als toetje.. Nee het leven is een grote ellende als ik op dit moment zelf de puntjes mag invullen... Maar aan de andere kant het leven is een groot feest. zo dubbel sta ik er op dit moment in...

Dit doet me dan weer denken aan een heel oud liedjes namelijk: De wereld is een toverbal met wel vijftigduizend kleuren ofzo iets... het is een heel vrolijk liedje gemaakt om mensen vrolijk te maken... maar stiekem gaat het liedje ook over de mindere kanten in het leven...

De tijd moet gaan leren wat er gaat gebeuren misschien komt dat deze week wel en misschien komt het wel nooit wie zal het zeggen... ik heb een wens heel diep van binnen en hoop dat hij ooit zal uitkomen mijn gevoel zegt dat dat een hele moeilijke opgave gaat worden... maar misschien moet ik maar is gewoon achter die wens aan gaan en zien waar het me brengt!

Ciao

Gay en vrijheid

Dat is de titel die sinds gisteravond hoog op me hyves pagina staat!

een blog op hyves geschreven door een vriend van mij die zonder dat ik het in de gaten had homo blijkt te zijn! Helemaal niks mis mee! ik ben er zelf niet een maar heb toch respect voor de mannen die ervoor uitkomen! Daarom wil ik jullie deze keer graag mee laten lezen met zijn blog. Dat een jongen van zijn leeftijd met de ervaringen die hij heeft dit al weg kan zetten verdient wat mij betreft het grootste respect!

I'm tired. I'm so worried.

Ben nu zo'n 8 maanden uit de kast. En ik moet zeggen dat ik het wel fijn ervaar... Eindelijk kan ik gewoon mezelf zijn, zonder afkeurende reacties.
3 jaar lang, bang geweest voor afkeuring, afwijzing en beledigingen. En nu, interessert het me gewoon vrij weinig of er dadelijk iemand voor mij staat en me de huid volscheldt.

Eindelijk out!

Maar ik krijg steeds die reacties.
Steeds dezelfde: "Had ik nooit aan je gezien".
Weetje, als mensen een opletten zie je het vrij snel.
Maarja, ik dwaal ontzettend af... Ik wilde het in deze blog over het algemene "Gay" hebben.

Want mensen denken snel verkeerd bij het horen van "Gay". Ze denken meteen aan anale sex, gay pride en weet ik veel wat. Gelukkig zijn er ook mensen die van de andere kant kijken..

Mijn mening is snel duidelijk, en ik ben gewoon eerlijk en open. Dus:
"Gay Pride is ONZIN!"
Oke, soms mag er best wat gedaan worden aan de homo-discriminatie op de wereld.
Maar om dan meteen in je roze string op een boot te gaan staan? Dan ben je bij mij gewoon verkeerd.

Ik zie mezelf als een normaal mens, alleen val ik net op hetzelfde geslacht. PUNT. Er is geen maar, bij mij in ieder geval. Ik ben een mens, ik heb ook een leven. Ik zoek geen aandacht op verschillende manieren of weet-ik-veel-wat.

Jij krijgt geen respect om je geaardheid, je uiterlijk of je geld... Bij mij krijg je respect om je innerlijk! Je zijn en je doen. Je karakter is belangrijk.

Ik heb niets aan mensen met een grote bek, die alleen maar doen alsof ze stoer zijn. Iemand anders achterna lopen, en zodra ze alleen zijn... wél in staat zijn een sociaal gesprek te voeren met mij..
Voer dat sociale gesprek eens met mij, als je vrienden naast je staat. Het leven draait niet alleen om status, geld, drank en weet ik wat nog meer..

Als je als homosexsuele op een boot gaat staan dansen als een of andere.. tja... uhm... Homo?
Dan zul je inderdaad nooit respect krijgen.
Respect krijgen kan ook op een normale manier.
Oké,niet alle mensen hebben respect tegenover mensen met een andere afkomst, ander geloof of andere geaardheid. Maar die mensen hoef je niet meteen te gaan beledigen of het land uit te zetten.

Je leeft godverdomme in een VRIJ land.
Ieder zijn eigen mening, daar moet je mee leren leven. Je geeft die mensen echt geen andere mening door op een boot te gan staan in een roze string.

Stel je voor, straks krijgen we nog een boot vol met marokkanen, denk je dat de discriminaten dan wel respect gaan hebben?

RESPECT KRIJG JE NIET! RESPECT MOET JE VERDIENEN!

Ik ben 17, en zelfs op mijn leeftijd kan ik dat bedenken. Ik heb respect voor alles wat leeft, er waarom? Omdat we allemaal leven.

Als iemand mij kan gaan haten omdat ik homo ben.. vind ik dat een slechte reden, maar dat is voor mij nog niet genoeg om die persoon ook te haten.
Ik kan niemand haten, gewoon omdat we allemaal ons eigen ding doen. Ookal mag je me niet, of haat je me, dat is voor mij geen reden je te gaan negeren.
Ik zal altijd voor mijn medemens klaar staan. Gewoon, omdat iedereen het verdient!

Maarja, dacht iedereen maar zo soepel.
Dan zou het waar te makkelijk gaan, dat weet ik ook wel. Ik ga ook niemand iets aansmeren.

Maar ik ben het zat dat mensen AANDACHT gaan zoeken. Ook aandacht is iets wat je moet verdienen en niet zomaar als een sinterklaas cadeau ontvangt.

Om even een Quote te doen uit een Song:
Echte vrienden krijg je niet.
En kopen maakt je wereld klein.
Vrienden die verdien je,
Door er zelf een te zijn.

Of een ouder nummer van Phil Collins:
Oh. Think Twice. Cause it's another day in paradise.

Sta een stil bij de wereld om je heen.
Ik wil je niet opdringen, maar om je heen is zoveel moois te vinden.

Is het zó erg dat er een homo naast je zit op school? Of naast je staat in de kroeg? Of dat je collega op je werk zich bezighoudt met relaties van hetzelfde geslacht? Nee toch?

Er gebeurt genoeg, waar we langer bij stil zullen moeten staan. Waar meer aandacht voor nodig is dan een grote boot vol met mannen in een roze outfit.

Proud to be Gay, but be yourself".


Een ontzettend lange preek.
Ik wil er niemand mee beledigen, kwetsen of discrimineren. Maar zeg even eerlijk? Een beetje onlogisch is het toch wel? Dat wij nederlanders wel stil staan bij homosexuelen, maar niet op de derdewereldlanden, en let nederland uberhaupt nog wel op zichzelf? Want volgens mij loopt hier ook gewoon gigantisch alles in het water..

Nouja, bedankt voor het lezen!

I'm tired of living, but please give my one more try.

Cheers,

Oranje koorts!

Heel Nederland heeft er last van: Oranje koorts!

En met heel nederland bedoel ik ook mezelf! Iedere wedstrijd van orjanje probeer ik op dit moment te volgen of het nou via internet,tv,radio gaat het maakt allemaal niet uit!

In heel nederland zien we dan ook dat mensen samen kruipen om samen een potje voetbal te kijken. op zich is daar natuurlijk niks mis mee, en is het goed dat we zoals guus en marco zingen schouder aan schouder staan, maar het geeft ook wel te denken!

Want iets wat op een normale stapavond meestal gelukt kan blijkbaar wel als nederland speelt. Namelijk verdraagzaam zijn en elkaar respecteren!

We lezen constant dat er in een stapweekend weer is iemand opgepakt is voor een vechtpartijtje hier of scheldpartijtje daar, en ondergetekende heeft dat ook al wel meegemaakt tijdens het stappen dat in een paar minuten de sfeer in een cafe compleet omslaat.

Vreemd dat het tijdens het nederlands elftal wel zonder vechten en elkaar uitschelden kan! Niemand vind het dan in een keer erg als hij een biertje moet vangen van een ander of een duwtje krijgt in zijn rug.

Vreemd volk af en toe wij nederlanders.

Cheers,

De eerste stapjes

De eerste stapjes zijn altijd moeilijk. Kijk maar is naar een kind dat voor het eerst probeert te lopen of de eerste keer dat iemand van 18 met een auto probeert wegtekomen. Het zijn allemaal dingen die we vanzelf vroeg of laat leren.

Zo is het ook met voor het eerst een baantje hebben na de schooltijd. je bent zo groen als gras en ook al heb je het idee veel geleerd te hebben op school het valt toch allemaal best wel tegen!

Er werd wel is tegen mij gezegt van: "als je later bij een baas gaat beginnen vergeet gerust alles wat je heb geleerd op school. Want je zult het merendeel toch weer opnieuw moeten leren. Niks is wat het lijkt." Deze dingen heb ik altijd wel opgeslagen maar toch stiekem het idee gehad van dat zal wel meevallen.

Een ding kan ik gerust tegen iedereen vertellen het klopt als een bus! Als ik kijk wat ik nu al meer geleerd heb dan op school dan kan ik gerust stellen dat er een wereld voor me open is gegaan. Bij elk bedrijf gelden weer andere aansluitrichtlijnen dan die je ooit op school hebt geleerd. Daarnaast is het ook veelal handigheid krijgen in een bepaalde vaardigheid en gewoon voldoende beginnersfouten maken

ik heb nu mijn eerste stapjes in het bedrijfsleven achter de rug en zijn echt niet meegevallen. ik heb nog een lange weg te gaan alvorens ik me eerste promotie naar zelfstandigmonteur in zicht zie komen en ik heb er vrede mee! Ik leer het liever langzaam en goed dan snel en geen kwaliteit leveren!

Cheers,

De saab

De saab,

Jaaaah hij is 21 maar toch rijd hij in een luxe auto!

Het mag gezegt worden wie ziet er nu 21 jarige monteur in een saab rond rijden. Wel ik doe het en ik ben er trots op! De auto waarin ik nu rijd is een saab 9-3 uit het jaar 1999. De auto is/was van mijn opa maar door omstandigheden staat hij nu bij mij. Het zou een cadeau voor de kleinkinderen moeten zijn maar aangezien mijn zus nog geen rijbewijs heeft mag ik er lekker in rond crossen!

Dat doe ik dan ook graag en behandel de auto met de zorg die hij verdient en baal ik ervan als ik weer is een kras of een lokaal bombardement aantref op de lak.

De auto opzich is de minst luxe variant van het model maar dat mag de pret niet drukken! Hij oogt dan misschien wel een klein beetje als een oude opa wagen (kleurstelling van de lak en interieur is niet heel erg geweldig) maar rijden doet ie als geen ander. Met nog geen 50.000 KM op de klok heeft deze auto nog een compleet leven voor zich en ik mag hopen een behoorlijke tijd bijmij!

Cheers,

Mijn eerste blog!

Hallo,

Zoals jullie kunnen zien is dit het eerste kleine verhaal wat ik ga plaatsen op deze blog. Hoewel ik jong ben heb ik toch nog nooit echt een blog geschreven en weet dan ook totaal niet of ik dat ook echt ga bijhouden. Maarja dat zien we vanzelf wel denk ik dan maar. :)

Ik zal eerst is wat over mezelf vertellen:

Ik ben een jongen en 21 lentes jong.. Heb na mijn basisschool 4 jaar lang op een mavo in Tilburg gezeten en deze ook met succes afgesloten. Daarna heb ik 4 jaar een MBO opleiding gevolgt in de richting mechatronica. Dit wederom goed afgesloten en toen begonnen aan een volgende uitdaging namelijk het HBO. Helaas wel van een koude kermis thuis gekomen maja ik kan iig zeggen dat ik het geprobeert heb! Welnu tegenwoordig ben ik werkzaam bij een elektrotechnisch bedrijf in de buurt van mijn woonplaats in de functie van hulpmonteur.

Dat was het eigenlijk wel kort en bondig. Ik zal in andere blogs nog wel wat vertellen over mijn werkzaamheden bij het bedrijf en wat bepaalde dingeninhouden die daar spelen maar ook dingen die in mijn leven voorkomen.

We zullen zien of ik die belofte waar kan maken trouwens en wie er in geintereseerd is!

Wel dat was het voor nu tot later!